มัสยิดซูลูกุลมุตตากีน

Rating: 3.8/5 (6 votes)

วันเปิดทำการ: ทุกวัน

เวลาเปิดทำการ: 08.00 - 17.00 น.

 

มัสยิดซูลูกุลมุตตากีน บ้านเลขที่ 358 หมู่บ้านบ้านครัว ซอยตรอกวัดพระยายัง ซอยพญานาค ถนนบรรทัดทอง ตำบลถนนเพชรบุรี อำเภอราชเทวี มัสยิดในกรุงเทพมหานคร รหัสไปรษณีย์ 10400 ที่เที่ยวกรุงเทพ

 

มัสยิดซูลูกุลมุตตากีน เดิมนั้นก่อตั้งอยู่ที่บ้านครัวใต้ เป็นอาคารไม้เล็กๆ เรียกว่า “สุเหร่ายีปา” ซึ่งสร้างในสมัยรัชกาลที่ 6 (ประมาณ พ.ศ. 2460) โดยต่อมารื้อถอนโยกย้ายข้ามคลองมาสร้างใหม่ที่บ้านครัวตะวันตก โดยการสร้างใหม่ครั้งที่ 2 เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2475 ซึ่งตรงกับสมัยรัชกาลที่ 7 และได้จดทะเบียนตาม พ.ร.บ. มัสยิดอิสลามในปี พ.ศ. 2490 โดยมีชื่อว่า “มัสยิดซูลูกุลมุตตากีน” ซึ่งจะหมายความว่า วิถีชีวิตผู้สำรวมตน โดยก่อนจะได้รื้อถอนลงและสร้างเป็นมัสยิดหินอ่อนหลังปัจจุบันก่อนปี พ.ศ. 2540

 

ชุมชนบ้านครัว นั้นจะแบ่งออกเป็นบ้านครัวเหนือ บ้านครัวตะวันตก และบ้านครัวใต้ โดยจะมีมัสยิดเป็นศูนย์กลางหมู่บ้าน บ้านเรือนที่เป็นไม้เก่า ซึ่งจะเป็นสถาปัตยกรรมแบบมลายูปัตตานี มีลักษณะเกยชิดติดกัน โดยจะเชื่อมต่อกันด้วยทางเดินเล็ก ๆ ลัดเลาะตามบ้านคล้ายเขาวงกต มีอาหารท้องถิ่นที่หาทานได้ยาก เช่น แกงส้มเขมรเนื้อ, บอบอญวน และซำเขิน เป็นต้น

 

ในอดีตชาวมุสลิมเชื้อสายจามจะใช้ภาษาจามหรือเขมรในการสื่อสาร จากการศึกษาเมื่อ พ.ศ. 2532 นั้นพบว่าชาวมุสลิมจามส่วนใหญ่มีบรรพชนมีเชื้อสายเขมรและจามจากพระตะบอง โดยเพราะล้วนแต่มีบิดาเป็นแขก (จาม) แต่มารดาเป็นเขมร จึงถูกเรียกว่า "แขกเขมร" โดยจากการสมรสข้ามชาติพันธุ์ทำให้พวกเขาใช้ภาษาเขมรเป็นหลัก และผู้สูงอายุในขณะนั้นก็ไม่สามารถใช้ภาษาจามได้อีกต่อไป แต่พอรู้ภาษาจาม ถึงแม้ชาวจามยังใช้ภาษาเขมรในการสื่อสาร แต่อ่านและเขียนอักษรเขมรไม่ได้ เนื้อหาที่ใช้สื่อสารก็เป็นเพียงบทสนทนาพื้น ๆ เท่านั้น 

 

โดยในปัจจุบันพวกเขาใช้ภาษาไทยในการพูดและเขียนเป็นหลักแทน หลงเหลือผู้อาวุโสในชุมชนที่มีอายุราว 70-80 ปี แต่ยังสามารถสื่อสารด้วยภาษาเขมรได้ สามารถโต้ตอบกับผู้ใช้ภาษาเขมรเหนือได้ โดยส่วนคนที่อายุน้อยกว่านั้นจะฟังพอเข้าใจแต่พูดเป็นประโยคไม่ได้ จะมีเพียงคำศัพท์ในการเรียกเครือญาติ และประโยคหรือวลีสั้น ๆ ใช้ในชุมชนอยู่ โดยส่วนชาวไทยเชื้อสายจีนในบ้านครัวจะสื่อสารกันด้วยภาษาไทยหรือจีนในครอบครัว และบางคนพูดเขมรได้