วัดธรรมสถิต

Rating: 2.6/5 (29 votes)

วันเปิดทำการ: ทุกวัน

เวลาเปิดทำการ: 08:00–17:00 น.

 

วัดธรรมสถิต เป็นวัดคณะธรรมยุตแนววัดป่าที่ตั้งอยู่บนเนินเขาในตำบลสำนักทอง อำเภอเมือง จังหวัดระยอง โดดเด่นด้วยบรรยากาศเงียบ สงบ ร่มรื่น รายล้อมด้วยแนวป่าโปร่งและลมชายเขาที่พัดผ่านตลอดวัน ผู้มาเยือนมักมองเห็นองค์พระเจดีย์สีขาวบนสันเขาตั้งแต่ระยะไกล ซึ่งก็คือพระเจดีย์ศรีธรรมสถิต—จุดศรัทธาหลักของวัดที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุและเป็นเครื่องหมายสำคัญของพื้นที่ภาวนาแห่งนี้

 

ด้วยรากเหง้าทางปฏิบัติที่สืบทอดจากสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต วัดธรรมสถิตจึงคงจริยาวัตรแบบวัดป่าอย่างชัดเจน ไม่เน้นความโอ่อ่าทางสถาปัตยกรรม หากเน้นความเรียบง่าย โปร่งสะอาด และความสงัดที่ช่วยเกื้อหนุนการฝึกใจ สิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ—อุโบสถ ศาลาการเปรียญ กุฏิสงฆ์ ทางเดินภาวนา—ถูกจัดวางให้กลมกลืนกับภูมิประเทศบนเนิน โดยเหลือช่องว่างให้ธรรมชาติทำหน้าที่เป็น “ครูใหญ่” ของผู้มาเยือน ความรู้สึกเมื่อก้าวเข้าสู่บริเวณวัดจึงคล้ายวางภาระทางใจไว้ชั่วคราว และค่อย ๆ เปิดพื้นที่ให้สติกลับมาตั้งมั่น

 

เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันคือ พระครูสมุหสุชิน ปริปุณโณ ผู้ดูแลงานพระศาสนาและวินัยของชุมชนสงฆ์ ภาพรวมกิจกรรมของวัดมิได้ออกแบบเพื่อท่องเที่ยวเชิงเช็คอิน แต่เป็นการเปิดพื้นที่สำหรับผู้ตั้งใจมาปฏิบัติธรรม กราบพระ สนทนาธรรม หรือพักใจอย่างสำรวม จึงควรให้ความสำคัญกับมารยาทพื้นฐาน เช่น แต่งกายสุภาพ โทนเรียบ ไม่ฉูดฉาด ตั้งมือถือเงียบ งดเสียงดัง ถอดรองเท้าก่อนขึ้นอาคาร และคำนึงถึงผู้ที่กำลังเดินจงกรมหรือนั่งสมาธิอยู่ใกล้ ๆ

 

จุดศรัทธาที่ผู้คนมักตั้งใจมากราบคือ พระเจดีย์ศรีธรรมสถิต บนสันเขา ซึ่งเป็นแลนด์มาร์กของวัด เมื่อยืนมองจากลานด้านล่างจะเห็นองค์เจดีย์ขาวสะอาดตัดกับเส้นขอบฟ้าสีครามในวันที่อากาศแจ่มใส แสงเช้าและแสงเย็นจะไล่เฉดเงาบนผิวเจดีย์อย่างงดงาม ผู้ที่ชอบถ่ายภาพสามารถเลือกมุมที่สุภาพ ไม่รบกวนกิจของสงฆ์และผู้ปฏิบัติ และหลีกเลี่ยงการใช้แฟลชหรืออุปกรณ์ที่ส่งเสียงรบกวน เช่น โดรน เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นกรณีไป

 

การเดินทาง จากตัวเมืองระยองใช้ระยะทางราว 19 กิโลเมตร จากนั้นเลี้ยวซ้ายเข้าถนน “ต้นลำดวน” แล้วตรงไปอีกราว 6–8 กิโลเมตรก็จะถึงเขตวัด ช่วงสุดท้ายก่อนถึงจะเริ่มเห็นองค์เจดีย์สีขาวอยู่ทางซ้ายมือบนสันเขา เป็นสัญญาณว่าเข้าใกล้ถึงจุดหมายแล้ว สำหรับผู้ที่ไม่ได้ขับรถส่วนตัวสามารถใช้แท็กซี่หรือรถรับจ้างท้องถิ่นจากตัวเมือง โดยนัดรับ–ส่งล่วงหน้าเพื่อความสะดวก โดยเฉพาะในวันพระหรือเทศกาลที่มีผู้คนมากเป็นพิเศษ

 

วัดแห่งนี้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับ “วันเงียบ” ของผู้ที่อยากพักใจครึ่งวันถึงหนึ่งวัน แผนง่าย ๆ ที่ทำได้คือเริ่มเช้าด้วยการกราบพระ ตั้งสติด้วยลมหายใจ 3–5 นาที จากนั้นเดินจงกรมสั้น ๆ บนทางร่มเงา แล้วจึงนั่งภาวนา 15–20 นาที กลับไปเดินช้า ๆ อีกครั้งสลับกับช่วงนั่งตามกำลัง ความตั้งใจไม่ต้องมาก เพียงคงความอ่อนโยนต่อร่างกายและใจตนเองก็เพียงพอ ช่วงสายสามารถขึ้นไปยังลานรอบเจดีย์เพื่อมองทิวเขาและฟ้าไกล ปล่อยให้ลมพัดผ่านแก้มเป็นเครื่องเตือนให้รู้สึกตัว ขณะบ่ายแก่ ๆ หากอากาศร้อนให้หลบในร่มไม้หรือศาลา พักสายตาและกลับมารับรู้ลมหายใจอีกครั้งก่อนเดินทางกลับ

 

ฤดูกาลในระยองมีจังหวะชัดเจน ช่วงหน้าฝนเส้นทางบางจุดอาจลื่น ควรสวมรองเท้าพื้นยางที่ยึดเกาะดีและเดินอย่างระมัดระวัง ส่วนหน้าร้อนแดดแรงในช่วงสายถึงบ่าย ควรเตรียมหมวกปีกกว้าง ร่ม และน้ำดื่มอย่างพอเพียง หากต้องการภาพแสงนุ่ม ควรเลือกเช้าตรู่หรือเย็นใกล้เวลาปิด เนื่องจากวัดอยู่บนเนิน จึงมีลมดีตลอดวัน อากาศยามเช้าโดยเฉพาะช่วงฤดูหนาวถึงต้นฤดูร้อนจะปลอดโปร่ง เหมาะแก่การเจริญสติอย่างยิ่ง

 

ในแง่มารยาท พื้นที่วัดป่าให้ความสำคัญกับ “ความเรียบง่าย” และ “ความเงียบ” เป็นพิเศษ การสนทนาในโทนเสียงเบา การเว้นระยะจากกลุ่มผู้ปฏิบัติ การเก็บขยะของตนเองกลับไปทุกชิ้น ล้วนเป็นการภาวนารูปแบบหนึ่ง เพราะช่วยลดรอยเท้าของเราที่ทิ้งไว้ในพื้นที่ส่วนรวม ผู้ที่พาเด็กหรือผู้สูงอายุมาจะสามารถปรับกิจกรรมให้เหมาะกับวัย เช่น ให้เด็กยืนหลับตาฟังเสียงธรรมชาติสั้น ๆ 10–15 วินาที แล้วเล่าสิ่งที่ได้ยินให้กันฟัง ส่วนผู้สูงอายุอาจเลือกเดินช้า ๆ ในทางร่มรื่นและกำหนดรู้ลมหายใจ เป็นกิจกรรมง่าย ๆ ที่เชื่อมโยงครอบครัวเข้ากับความสงบของสถานที่ได้อย่างละมุน

 

แม้จะไม่ใช่จุดเช็คอินคึกคัก แต่วัดธรรมสถิตก็เป็น “โรงเรียนธรรมชาติ” สำหรับผู้เริ่มต้นปฏิบัติได้อย่างดี เทคนิคพื้นฐานที่หลายคนใช้ได้ผลคือการตามรู้ลมหายใจเข้า–ออกแบบยาวสบาย โดยนับในใจช้า ๆ 1–5 เมื่อหายใจเข้า แล้ว 1–5 เมื่อหายใจออก ทำเพียง 3–5 รอบก็ช่วยให้ใจตั้งหลักได้ระดับหนึ่ง จากนั้นค่อยผ่อนสู่การรับรู้ตามธรรมชาติ ไม่ต้องนับต่อเนื่อง หากเผลอคิดฟุ้งก็เริ่มต้นนับใหม่อย่างใจดีต่อความเผลอของตนเอง การเดินจงกรมก็เช่นกัน ไม่จำเป็นต้องยาว เพียงเดินให้รู้สึกสัมผัสฝ่าเท้าลง–ยก–เหยียบอย่างผ่อนคลาย

 

ความงามของวัดธรรมสถิตมิได้อยู่ที่รูปทรงวิจิตรเท่านั้น หากอยู่ที่การเป็น “พื้นที่เว้นวรรค” ให้ใจได้หายใจอย่างเต็มท่อน ผู้คนจำนวนมากเมื่อได้มายืนเงียบ ๆ ใต้ร่มไม้หรือบนลานเจดีย์จะรู้สึกว่าความคิดที่พันกันแน่นค่อย ๆ คลายออกไป บางครั้งเพียงยืนมองท้องฟ้าเหนือยอดเจดีย์สักครู่หนึ่ง เราก็พร้อมกลับไปเจอความวุ่นวายของโลกด้วยท่าทีที่อ่อนโยนกว่าเดิม ความเปลี่ยนแปลงภายในเล็ก ๆ แบบนี้คือของขวัญที่สถานที่แนวปฏิบัติมอบให้โดยไม่ต้องเอ่ยคำสอนยืดยาว

 

สำหรับผู้ที่ต้องการจัดทริป “สายสงบ” ในระยอง วัดธรรมสถิตสามารถจับคู่กับวัดสายป่าใกล้เคียง เช่น วัดมาบจันทร์ ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันมาก เพื่อสัมผัสบรรยากาศการปฏิบัติในอีกสำเนียงหนึ่ง ก่อนจะต่อไปยังจุดชมธรรมชาติอย่างเขาแหลมหญ้าหรือพื้นที่ริมน้ำต่าง ๆ ทำให้หนึ่งวันของคุณมีทั้งภูเขาและทะเลในอารมณ์ที่พอดี

 

 

ตอบ: เหมาะกับผู้ที่ต้องการพื้นที่สงบสำหรับกราบพระและปฏิบัติธรรมแบบเรียบง่าย รวมถึงผู้ที่อยากทำ “วันเงียบ” เพื่อพักใจจากความวุ่นวาย

 

ตอบ: เช้าตรู่และเย็นใกล้เวลาปิด อากาศปลอดโปร่ง แสงนุ่ม และลมบนเนินช่วยให้ตั้งสติได้ง่าย

 

ตอบ: ได้ในพื้นที่ทั่วไปโดยสำรวม งดใช้แฟลชและโดรน หลีกเลี่ยงการรบกวนผู้กำลังทำวัตรหรือนั่งสมาธิ และปฏิบัติตามป้ายหรือคำแนะนำของวัด

 

ตอบ: แต่งกายสุภาพ รองเท้าสวม–ถอดสะดวก เตรียมน้ำดื่ม ร่ม/หมวกในช่วงแดดจัด และตรวจสภาพอากาศหากเป็นหน้าฝนเพื่อเลี่ยงทางลื่น

 

ตอบ: ใช้แท็กซี่หรือรถรับจ้างท้องถิ่นจากตัวเมืองระยอง โดยนัดรับ–ส่งล่วงหน้า และแจ้งปลายทาง “วัดธรรมสถิต ถนนต้นลำดวน”

 

ตอบ: ได้ในบางกรณี ควรประสานล่วงหน้าเพื่อทราบแนวปฏิบัติ ระเบียบ และความพร้อมของพื้นที่

 

ตอบ: ไม่มีค่าเข้าชม เป็นการทำบุญตามศรัทธา หากต้องการถวายสิ่งของ แนะนำสอบถามแนวทางที่เหมาะสมกับกิจของวัด

 

ตอบ: หลีกเลี่ยงเสียงดัง การจับกลุ่มสนทนายาวในพื้นที่ภาวนา การวางของไม่เป็นที่ งดสูบบุหรี่ และไม่ทิ้งขยะ

 

ตอบ: ลานรอบพระเจดีย์บนสันเขาและพื้นที่ร่มไม้ใกล้ศาลาการเปรียญ เหมาะกับการหายใจยาว–ยาวและฟังความเงียบของป่า