น้ำตกหินดาด

Rating: 3/5 (22 votes)

วันเปิดทำการ: ทุกวัน

เวลาเปิดทำการ: 08.00 - 17.00 น.

 

น้ำตกหินดาด เป็นจุดแวะพักเล็ก ๆ ที่เก็บความงามแบบบ้าน ๆ เอาไว้แน่น อยู่ห่างจากถนนสาย 304 (กบินทร์บุรี–นครราชสีมา) เพียงประมาณ 500 เมตร หลบหลังศูนย์เพาะชำกล้าไม้ บ้านหินดาด หมู่ 3 ตำบลทุ่งโพธิ์ อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี สายน้ำใสที่ไหลผ่านโขดหินลดหลั่นกลางป่าระเมาะแห่งนี้ ไม่ได้อวดตัวว่าเป็นน้ำตกใหญ่โต แต่กลับเป็น “ลมหายใจสั้น ๆ” ที่ดีสำหรับคนเดินทางบนเส้น 304 จอดรถ ล้างหน้าด้วยน้ำเย็น ๆ ฟังเสียงน้ำริน แล้วค่อยไปต่อ

 

ภาพแรกที่เห็นเมื่อเลี้ยวจากถนนใหญ่เข้ามาคือแนวไม้ร่มครึ้มที่ค่อย ๆ ทอดเงาลงสู่ลำธาร น้ำใสแจ๋วเห็นพื้นกรวด เม็ดทราย และหินแผ่นที่ถูกน้ำลูบจนมน ลำน้ำไม่ได้เชี่ยวกรากแต่ไหลสม่ำเสมอ ให้ความรู้สึกเรียบง่ายและปลอดภัย เหมาะกับครอบครัวที่พาเด็ก ๆ มานั่งแช่เท้า นั่งปิกนิกเบา ๆ หรือคู่เดินทางที่อยากพักสายตาให้หายล้าจากเขากระโจม–เขาใหญ่ที่เพิ่งไต่ลงมา

 

น้ำตกหินดาด มีความพิเศษอย่างหนึ่งที่นักดูแผนที่น้ำจะชอบ บริเวณนี้ถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ต้นกำเนิดของระบบน้ำที่หล่อเลี้ยง ลำน้ำบางปะกง แม่น้ำสำคัญของภาคตะวันออก สายน้ำเล็ก ๆ จากป่าระเมาะจะรวมตัวกัน เติบโตเป็นลำห้วย ก่อนจะไหลต่อไปผสานกับสายน้ำอื่น ๆ จนกลายเป็นแม่น้ำสายใหญ่ที่วิ่งสู่อ่าวไทย การได้ยืนริมธารตรงนี้จึงเหมือนยืนอยู่ “จุดเริ่มเรื่อง” ของแม่น้ำทั้งสาย

 

บรรยากาศโดยรอบเป็นป่าระเมาะ ป่าที่ต้นไม้ขึ้นไม่หนาทึบเหมือนดิบเขา แต่ก็ให้ร่มและความชื้นพอดี พุ่มไม้เตี้ย ๆ พวกไผ่ กล้วยป่า เถาวัลย์เล็กที่เลื้อยตามขอนไม้เก่า ให้ฉากหลังเป็นสีเขียวหลากเฉด ถ้ามาเช้า ๆ จะได้ยินเสียงนกและแมลงอย่างคึกคัก น้ำฝนที่หยดจากใบไม้ลงผิวน้ำเป็นริ้ววงกลมซ้อนกัน ดูนานเข้าก็ช่วยปรับจังหวะหายใจให้ช้าลงอย่างที่เมืองทำให้ไม่ได้

 

ฤดูกาลกับน้ำตกหินดาดมีผลพอควร ฤดูฝน—โดยเฉพาะตั้งแต่ปลายมิถุนายนถึงตุลาคม—น้ำจะมาก สายน้ำไหลสวย เสียงน้ำกังวานขึ้น พื้นหินบางช่วงลื่น จึงควรใช้รองเท้าพื้นยางยึดเกาะดี และระวังพื้นที่ชุ่ม苔 ส่วนช่วงปลายหนาวถึงต้นร้อน น้ำยังไหลใสแต่ปริมาณลดลง เหมาะกับการนั่งพัก เล่นน้ำตื้น ๆ ถ่ายภาพระยะใกล้ของลายหินและฟองอากาศที่ไหลผ่านร่องหิน เป็นอีกแบบที่น่าหลงรัก

 

กิจกรรมที่แนะนำคือการ “พักจริง ๆ”—ปิดแจ้งเตือนมือถือสักครึ่งชั่วโมง ปูผ้าบาง ๆ ใต้เงาไม้ นั่งแช่เท้า หรือค่อย ๆ เดินบนหินแผ่นไปตามแนวธาร หามุมถ่ายภาพกระแสน้ำสปีดต่ำ (ถ้าพกขาตั้งกล้องและฟิลเตอร์ ND มาได้จะสนุกขึ้น) สำหรับคนชอบอ่านหนังสือ เสียงน้ำกับลมเบา ๆ ทำหน้าที่เป็นซาวด์แทร็กชั้นดี

 

เรื่องสิ่งแวดล้อมที่อยากขอความร่วมมือ: พกขยะกลับทั้งหมด ไม่ล้างภาชนะด้วยสบู่ลงลำธาร ไม่เด็ดพืชหรือไล่จับสัตว์เล็ก ๆ ที่เจอ (พวกปู ตัวอ่อนแมลงชีปะขาว หรือเพรียงน้ำจืดคือดัชนีชี้คุณภาพน้ำ) ถ้ามีสเปรย์กันแมลง ให้ฉีดห่างจากน้ำและพื้นหิน พอสายลมพัดจางแล้วค่อยลงน้ำ จะช่วยให้สัตว์หน้าใต้น้ำไม่เจอสารเคมีโดยตรง

 

การเดินทาง ค่อนข้างง่าย จุดอ้างอิงหลักคือถนนหมายเลข 304 ช่วงกบินทร์บุรี–นาดี มุ่งหน้าขึ้นเขาไปทางนครราชสีมา ให้สังเกตศูนย์เพาะชำกล้าไม้บ้านหินดาด เมื่อผ่านศูนย์มาเล็กน้อยจะมีทางแยกเข้าพื้นที่ชุมชน ระยะทางโดยรวมจากไหล่ทางเข้าไปยังธารน้ำประมาณห้าร้อยเมตร ถนนเข้าถึงได้ด้วยรถเก๋งปกติ แต่ในช่วงฝนใหม่ ๆ อาจมีหลุมบ่อเล็ก ๆ ควรขับช้า ๆ

 

หากมาจากตัวอำเภอกบินทร์บุรี จุดตัดหลักคือแยก 304–359 ขึ้นเหนือราว 30–35 กิโลเมตรก็จะถึงช่วงบ้านหินดาด ส่วนถ้ามาจากปักธงชัย–วังน้ำเขียวขาลง ให้ระวังทางชันและโค้งต่อเนื่อง เมื่อลงเขาได้ระยะหนึ่งจะเข้าสู่ช่วงที่ถนนราบ ก่อนถึงอำเภอนาดีไม่ไกล ให้ชะลอเพื่อมองหาศูนย์เพาะชำกล้าไม้ด้านซ้ายมือ

 

ขนส่งสาธารณะ: รถสองแถวหรือรถตู้ที่วิ่งระหว่างกบินทร์บุรี–นาดี–ครบุรี มีผ่านแนวถนน 304 แต่การลง “หน้าทางเข้า” จะต้องแจ้งคนขับล่วงหน้า และจากไหล่ทางเข้าไปถึงธารน้ำยังต้องเดินต่อพอสมควร หากไม่ชำนาญพื้นที่ แนะนำให้ใช้วิธีเช่ามอเตอร์ไซค์ในตัวอำเภอหรือมากับเพื่อนที่ขับรถมาเองจะปลอดภัยกว่า

 

ความปลอดภัยพื้นฐาน: พื้นหินมีตะไคร่ในบางจุด—ระวังลื่น งดวิ่งบนแผ่นหินเปียก และอย่ากระโดดน้ำลงจุดที่ไม่รู้ความลึกจริง ๆ ให้สำรวจด้วยไม้หรือเดินสำรวจช้า ๆ ก่อน ถ้าพาเด็กเล็กมาให้ใส่รองเท้ารัดส้นกันลื่นและดูแลใกล้ชิด ช่วงฝนหนักแบบสั้น ๆ อาจเกิดน้ำหลากฉับพลันได้—ถ้าเห็นฟ้าครึ้มจัด ให้ถอยขึ้นฝั่งเสมอ

 

สิ่งอำนวยความสะดวก: ด้วยความที่ไม่ใช่น้ำตกขนาดใหญ่แบบอุทยานฯ จึงไม่มีร้านอาหารหรือศูนย์บริการนักท่องเที่ยวให้ครบชุด ควรเตรียมน้ำดื่ม ขนมขบเคี้ยว ถุงขยะ ผ้าเช็ดตัว และชุดเปลี่ยนไว้เอง ห้องน้ำสาธารณะอาจมีในวัดหรือจุดชุมชนใกล้เคียง—แนะนำให้จัดการธุระหลัก ๆ มาตั้งแต่ตัวอำเภอ แล้วมาใช้พื้นที่นี้เพื่อพักสายตาและใจเป็นหลัก

 

คนที่ชอบเชื่อมทริป แถวนี้ถือเป็น “โหนดกลาง” ไปต่อได้หลายทาง จะขึ้นเขาใหญ่ฝั่งปราจีนบุรี ไปน้ำตกธารทิพย์หรือเขาอีโต้ พักค้างในเมืองปราจีนฯ แล้วแวะคาเฟ่ริมน้ำวันถัดไปก็ได้ หรือจะวกไปวังน้ำเขียว–อ่างเก็บน้ำลำพระเพลิงต่อก็ไม่ผิดกติกา วันเดียวแบบไป–กลับจากกรุงเทพฯ ก็ทำได้ แต่ถ้าอยากสโลว์ไลฟ์ แนะนำสัก 1 คืนเพื่อให้ร่างกายได้รีเซ็ตจังหวะกับธรรมชาติจริง ๆ

 

เคล็ดลับเล็ก ๆ: มาตอนเช้าตรู่หรือบ่ายแก่ ๆ แสงจะนุ่ม ภาพสายน้ำจะออกโทนครีม ๆ สวย อย่าวางของกินใกล้น้ำมากไป—มดป่าคล่องกว่าที่คิด และถ้าพกกล่องกันน้ำเล็ก ๆ สำหรับโทรศัพท์ จะได้ไม่ต้องลุ้นตอนข้ามหิน ระวังเศษแก้วหรือฝากระป๋องที่บางคนทิ้งไว้ (หากเจอและพอมีแรง ถือออกมาทิ้งรวมช่วยกัน—ผืนป่าจะขอบคุณ)

 

ท้ายที่สุด น้ำตกหินดาดเป็นพื้นที่ที่ไม่ได้ต้องการ “แอคชัน” อะไรมาก มันเหมาะกับการหยุด ตั้งหลัก และฟังเสียงตัวเองคู่กับเสียงน้ำใสที่ไหลผ่านโขดหิน ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องทำเช็กลิสต์ มาถ่ายรูปสองสามใบ เก็บขยะเล็ก ๆ กลับสักชิ้น แล้วค่อยไปต่อ เส้นทาง 304 จะยาวเท่าเดิม แต่หัวใจเราจะเบาขึ้นนิดหน่อย

 

 

เหมาะในระดับครอบครัว น้ำตื้นใส ไหลเรื่อย ๆ แต่ควรใส่รองเท้ากันลื่นและเฝ้าดูเด็กอย่างใกล้ชิด

 

ปลายฝนถึงต้นหนาว (กันยายน–พฤศจิกายน) น้ำมาก สีเขียวชุ่มสายตา แต่ฝนสั้น ๆ อาจทำให้ทางลื่น ควรระวัง

 

บริเวณธารน้ำเป็นพื้นที่ธรรมชาติแบบบ้าน ๆ ควรเตรียมน้ำดื่มและของใช้จำเป็นเอง ห้องน้ำสาธารณะให้ใช้บริการในจุดชุมชนใกล้เคียงก่อนเข้าพื้นที่

 

โดยหลักควรหลีกเลี่ยงเพื่อไม่รบกวนสัตว์ท้องถิ่นและไม่ปนเปื้อนลำธาร หากพามาให้ใช้สายจูงตลอดเวลาและไม่ปล่อยลงน้ำ

 

มีรถที่วิ่งบนเส้น 304 ผ่าน แต่ต้องลงไหล่ทางและเดิน/ต่อรถเล็กเข้ามาอีกช่วงหนึ่ง หากไม่คุ้นเส้นทาง แนะนำมาด้วยรถส่วนตัวจะสะดวกกว่า

 

ไม่มีจุดเก็บค่าธรรมเนียมสำหรับพื้นที่ธารน้ำแห่งนี้ แต่ควรดูแลความสะอาดและไม่ทำลายทรัพยากรธรรมชาติ

 

ชั้นหินแผ่ที่กระแสน้ำไหลผ่านเป็นแพทเทิร์นสวย ถ่ายด้วยสปีดต่ำจะได้ริ้วน้ำเนียนนุ่ม มุมย้อนแสงเช้า–บ่ายก็ให้โทนอบอุ่นน่ามอง

 

รองเท้ากันลื่น ผ้าพลาสติกหรือผ้าปิกนิก น้ำดื่ม ถุงขยะ ของใช้ติดตัวแบบเบา ๆ และกล่องใส่โทรศัพท์กันน้ำขณะข้ามหิน