วัดดอยป่าตาล

Rating: 3/5 (9 votes)

วันเปิดทำการ: ทุกวัน

เวลาเปิดทำการ: 08.00 - 17.00 น.

 

วัดดอยป่าตาล เลขที่ 33 หมู่ 8 เหล่ามะกอก ตำบลเถินบุรี อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง รหัสไปษณีย์ 52160 วัดราษฎร์ มหานิกาย เนื้อที่ 111 ไร่ ได้รับอนุญาตตั้งเป็นวัด พ.ศ. 2264 เดิมชื่อวัดท่อนวัวนอน เป็นวัดที่ครูบาศรีวิชัยสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2469-2471 ขึ้นต่อกรมศิลปากร เมื่อ พ.ศ. 2477 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 เหนือ เรียกว่าวิสาขบูชา

 

วัดดอยป่าตาล ตั้งอยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอเถินระยะทาง 5 กม. ตำนานเล่าว่า ในอดีตชาติของพระโพธิสัตว์เมื่อเสวยพระชาติเป็นพญาวัว อันกำเนิดแต่แม่วัว พ่อวัวแดง ได้เดินทางรอนแรมมาถึงป่าด้านตะวันตกแม่น้ำวังเป็นที่อาศัยของสัตว์นานาชนิด

 

มียักษ์ใหญ่ 3 ตน รักษาขุมแก้ว เงิน ทองคำ แม่วัวได้มานอน จึงเรียนว่า ม่อนวัวนอน ต่อมาได้มีพระนักบุญเดินทางมาปฏิบัติธรรม และบูรณะสืบมา พุทธศาสนิกชนถือว่าเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ และเป็นที่สำหรับนักบุญที่ต้องการปฏิบัติธรรม

 

วิหารวัดดอยป่าตาล โบราณวัตถุอย่างหนึ่งของอำเภอเถิน ตั้งอยู่ที่วัดดอยป่าตาล มีลักษณะเป็นวิหารปูนโดยด้านหน้ามีลวดลายแกะสลักเสราอย่างสวยงาม

 

ซึ่งได้จัดสร้างเมื่อ ปี พ.ศ .2469 ขนาดกว้าง 12 เมตร ยาว 22 เมตร สถาปัตยกรรมแบบไทยล้านนาผสมพม่า หลังคามุงด้วยดินขอ สร้างโดยครูบาศรีวิชัยและคณะศิษยานุศิษย์ โดยรอบประกอบด้วยศาลารายรอบวิหารทั้ง 3 ด้าน กว้าง 3 เมตร ยาว 4๐ เมตร และยังคงสภาพเดิมไว้อย่างสมบูรณ์

 

บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ โบราณวัตถุอย่างหนึ่งของอำเภอเถิน ตั้งอยู่ที่วัดดอยป่าตาล มีลักษณะเป็นบ่อปูนทรงกลมความลึก 14 เมตร กว้าง 1.5๐ เมตร อายุ 75 ปี เป็นศิลปะแบบล้านนา

 

ตั้งอยู่กลางลานวัดดอยป่าตาล ทำการขุดบ่อ พ.ศ. 2478 มีน้ำตลอดปี แม้จะอยู่บนยอดดอย แต่น้ำไม่เคยแห้ง ผู้คนถือว่าเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธ์หรือบ่อน้ำทิพย์ สาธุชนนำน้ำในบ่อขึ้นมาอธิษฐานตั้งจิตภาวนาเป็นยารักษาโรคต่าง ๆ

 

บันไดนาค โบราณวัตถุอย่างหนึ่งของอำเภอเถิน ตั้งอยู่ที่วัดดอยป่าตาล มีลักษณะเป็นบันไดปูนปั้นมีความสูงชันมาก ยาวประมาณ 9๐ เมตร กว้างประมาณ 2.8๐ เมตร มีบันได 5๐

 

ซี่งสร้างขึ้นในสมัยครูบาศรีวิชัย ประมาณ พ.ศ. 2486 ความยาว (วัดจากบนถึงล่างสุด) ประมาณ 9๐ เมตร อายุ 67 ปี เป็นศิลปะแบบล้านนาดั้งเดิม ในวันพระใหญ่ประชาชนจะเดินขึ้นทางบันไดเพื่อสักการะพระธาตุศักดิ์สิทธิ์ที่ประดิษฐานที่วัดดอยป่าตาลแห่งนี้เพื่อความเป็นสิริมงคลของตนเองและครอบครัว

 

หอไตร โบราณวัตถุอย่างหนึ่งของอำเภอเถิน ตั้งอยู่ที่วัดดอยป่าตาล มีลักษณะเป็นหอที่มีการก่อสร้างแบบครึ่งตึกครึ่งไม้โดยมีความกว้าง 4.6๐ เมตร ยาว 9 เมตรอายุประมาณ 72 ปีเป็นศิลปะแบบล้านนาซึ่งใช้เป็นหอสำหรับเก็บรวบรวมใบลานและพระไตรปิฎก

 

ซึ่งเป็นคำสั่งสอนมาแต่ช้านาน สร้าง พ.ศ. 2481 โดยครูบาคำ ห้อชัยวงศ์ ครูบาสีมา พรหมจกโก ได้บูรณะซ่อมแซม คือ เปลี่ยนกระเบื้องมุงหลังคาเป็นดินสอขอ เปลี่ยนไม้กลอน,ไม้ระแนง และไม้ฝา โดยรักษาส่วนร่าง ที่เป็นปูนและลายแกะสลักไม้หน้าจั่ว เป็นของเดิมไว้ เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2548

 

พระธาตุเจ้าม่อนวัวนอน วัดดอยป่าตาล ตำบลเถินบุรี อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของอำเภอเถิน เป็นปูชนียสถานอันสำคัญและศักดิ์สิทธิ์เป็นที่นับถือไหว้สาสักการะบูชาของชาวอำเภอเถินและประชาชนโดยทั่วไปในอำเภอ และจังหวัดใกล้เคียง

 

โดยมีตำนานกล่าวว่า ปางเมื่อพระพุทธเจ้าจำแลงเป็นวัวอุสุภราชครั้งนั้น ได้พาบริวารมาอยู่อาศัยบนดอยม่อนนี้จนสิ้นอายุขัย ได้ทรงมาประสูติในโลกนี้ และทรงตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ทรงระลึกชาติว่าครั้งหนึ่งได้เกิดมาเป็นวัว และได้เป็นพระยาแก่วัวทั้งหลาย

 

ต่อมาได้อาศัยอยู่กับบริวารจนสิ้นอายุขัยพระองค์ก็พาพระอานนท์และสาวกเสด็จมาเพื่อเก็บพระเกศาไว้ที่ดอยนี้ในครั้งนั้นยังไม่มีบ้านเรือนอยู่อาศัย ต่อมาพระพุทธเจ้าก็เอาพระเกศา 3 เส้นส่งให้พระอานนท์ ซึ่งสาวกและชาวโยธิยาและยักษ์ 3 ตนที่เฝ้ารักษาอยู่ก็เห็นรัศมีสีแสงของพระเกศาต่างกัน

 

บางคนเห็นเป็นสีแดง สีหม่น สีเขียว สีเหลือง พระอานนท์เอาเกศาบรรจุโกฎิ ชาวโยธิยาก็เอาใส่กระบอกไม่ไผ่ ยักษ์เอาพระเกศาได้นำใส่ใน ผอบทองคำ ผอบเงิน ผอบแก้ว พระพุทธเจ้าได้ทรงทำนายว่าต่อไปภายภาคหน้า ที่นี่จักเกิดเป็นบ้านเป็นเมือง คนเมืองนี้จะสร้างสิ่งใดก็ดี เขามักจะถกเถียงกันเสมอ

 

เพราะว่าเขาเห็นสีของพระธาตุไม่เมือนกัน ซึ่งเขาต้องนำพระสงฆ์มาตัดสินเท่านั้นจึงจะยอมฟังกัน ตั้งแต่บัดนั้นจนถึงปัจจุบันชาวอำเภอเถินได้เคารพสักการะพระธาตุเจ้าม่อนวัวนอนเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองโดยจะทำพิธีสมโภชพระธาตุในวันเพ็ญเดือน 8 ของทุกปี