วัดหนองสี่แจ่ง

วัดหนองสี่แจ่ง อยู่ในเขตหมู่บ้านชนบทเล็กๆ เงียบสงบ ห่างจากเมืองเชียงใหม่ไม่มากนัก พระอารามเล็กๆ ในหมู่บ้านชนบทแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2398 มีอายุประมาณ 16๐ ปี ราวสมัยรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ถือว่ามีอายุไม่มากนักเมื่อเทียบกับพระอารามเก่าแก่แห่งอื่นๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ แต่เรื่องราวของชุมชนหนองสี่แจ่งนั้นเก่าแก่กว่ามากทีเดียว

 

หมู่บ้านแห่งนี้มีอายุเก่าแก่ย้อนกลับไปได้กว่า 7๐๐ ปี เก่าแก่พอๆ กับเมืองเชียงใหม่เลยทีเดียว ตามประวัติเล่าว่าท้าวไชย หรือพระยาไชย เป็นผู้ก่อตั้งหมู่บ้านแห่งนี้ขึ้น ว่ากันว่าในสมัยโบราณมีหนองน้ำอยู่ด้านทิศตะวันออกของวัด กว้างและยาว 3๐ ตารางวา เสมอกันหมดหมดทุกทิศ  

 

เนื่องจากบริเวณหมู่บ้านเป็นที่ลุ่ม ในฤดูฝนน้ำบ่าไหลเข้ามาสมทบ ทำให้น้ำท่วมบ้านและเรือกสวนไร่นาของชาวบ้านเสียหาย ครูบาอุต ซึ่งดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดหนองสี่แจ่งในสมัยนั้น พร้อมด้วยผู้ศรัทธาได้ช่วยกันขุดลอกหนองน้ำ และสร้างทางระบายน้ำ 

 

ดินที่ได้จากการขุดลอกหนองน้ำนำมาปั้นอิฐสร้างวิหารวัดหนองสี่แจ่ง ชื่อ “วัดหนองสี่แจ่ง” จึงได้มาจากหนองน้ำแห่งนั้น คำว่า “แจ่ง” ในภาษาเหนือ แปลว่า มุม

 

บริเวณวัดหนองสี่แจ่งค่อนข้างกว้างขวาง และร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ที่ปลูกไว้อย่างมีระเบียบ สภาพภายในวัดสะอาดเรียบร้อยมาก พระวิหารขนาดใหญ่ สถาปัตยกรรมล้านนา ตั้งเป็นจุดเด่นอยู่กลางลานวัด ประดับตกแต่งอ่อนช้อยสวยงาม ดูใหม่ โอ่อ่า และสวยงามมาก

 

บันไดทางขึ้นพระวิหารขนาบด้วยนาคสองตัวน่าเกรงขาม หน้าบันพื้นสีเขียวเลื่อมพราย ประดับด้วยลวดลายพรรณพฤกษาตามแบบวิหารล้านนาสมัยหลัง เหนือกรอบประตูเป็นภาพจิตรกรรมเรื่องราวพุทธประวัติ

 

หอไตรวัดหนองสี่แจ่ง เป็นสถาปัตยกรรมล้านนาสร้างใหม่ที่จัดได้ว่าสวยงามอีกแห่งหนึ่ง ลักษณะเป็นหอไตรสองชั้น หลังคาซ้อนลดหลั่นกันสามชั้น ชั้นหนึ่งประดับลายปูนปั้นนูนต่ำสูงรูปเทวดาและนางฟ้าสวยงาม ชั้นบนเป็นโครงสร้างไม้ลงรักปิดทองสวยงามไม่แพ้กัน

 

ด้านหลังพระวิหารมีพระเจดีย์ประธานของวัดตั้งอยู่ เป็นเจดีย์ทรงระฆังแบบล้านนา ฐานสีเหลี่ยม องค์เจดีย์ย่อเก็จ มีซุ้มจระนำประดิษฐานพระพุทธรูปอยู่ทั้งสี่ด้าน เหนือขึ้นไปเป็นฐานบัวกลมซ้อนกันสามชั้น รองรับองค์ระฆัง ยอดบนสุดประดับด้วยฉัตรสีทองสวยงาม

 

พระอุโบสถของวัดมีลักษณะคล้ายพระวิหาร แต่หลังเล็กกว่า สถาปัตยกรรมแบบล้านนา บันไดมีนาคสองัวขนาบข้างอยู่ หน้าบันลวดลายวิจิตรงดงามมาก เหนือกรอบบานประตูพระอุโบสถเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนังสีเข้มแต่ทว่าสวยงามเป็นเรื่องราวในป่าหิมพานต์ และสัตว์ในตำนานพระพุทธศาสนา